آنچه که من بیشتر از همه در مورد فیلم های تاد سولوندز چشمگیر می دانم این است که چگونه او می تواند در ناراحت کننده ترین و سخت ترین سوژه های فیلم های خود کند و خنده دار است. کمدی های او تاریک است.

خوش آمدید به عروسک خانه وحشیانه بود. سحر وینر مورد تمسخر ، زورگویی ، خجالت و انزوا قرار می گیرد. تصویری که ما از او و محیط زندگی او می بینیم نزدیکترین تصویری است که من تا به حال دیده ام یک فیلم زندگی نوجوان را به تصویر می کشد. با این وجود ، به همان اندازه که روایت افسرده کننده است ، فیلم خنده دار است. شما از عذاب سحر معقول هستید و با این حال ، دشوار است که به شکست مداوم او نخندید. از آنجا که سولوندز Dawn را به یک قربانی تبدیل نمی کند ، اگر چیزی دائماً سرنخ باشد و بدترین شانس دنیا را داشته باشد.

به عنوان مثال Palindromes در مورد دختری است که پس از بارداری تحت فشار سقط جنین قرار گرفته و با فرض هویت های مختلف به سفر خود فرار می کند. عجیب ترین داستان فرعی این است که وی توسط خانواده ای از شبکه Televangelist که فرزندان خوانده آن در حالی که درگیر تروریسم حامی زندگی بودند ، یک گروه موسیقی پاپ مسیحی تشکیل داده اند ، به فرزندی پذیرفته می شود. شادمانی رخ می دهد.